Η ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ (The Thin Red Line)

Είδος: Δραματική

Πρωταγωνιστές: Sean Penn, Adrien Brody, Jim Caviezel, Ben Chaplin, George Clooney, John Cusack, Woody Harrelson, Elias Koteas, Nick Nolte, John C. Reilly, John Travolta

Σκηνοθεσία: Terrence Malick

Παραγωγή: John Roberdeau, Grant Hill

Σενάριο: Βασισμένο στο «The Thin Red Line»

του James Jones

Μουσική: Hans Zimmer

Διανομή: 20th Century Fox

Επεξεργασία/Μοντάζ: Billy Weber, Leslie Jones, Saar Klein

Χώρα προέλευσης: Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25/12/1998

Γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά

Υπότιτλοι: Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ολλανδικά

Διάρκεια: 2 ώρες και 43 λεπτά

Μέσο διανομής: DVD, Blu-ray (BD)

Η Λεπτή Κόκκινη Γραμμή του καταξιωμένου σκηνοθέτη Τέρενς Μάλικ είναι μία καθαρά αντιπολεμική ταινία. Είναι ένα έργο με πολλούς και ποιητικούς διαλόγους. Διαθέτει πολλούς χαρακτήρες και πρωταγωνιστές ο καθένας με την δική του διαφορετική προσωπικότητα.

Ο πιο καλός χαρακτήρας της ταινίας είναι ένας Έλληνας αξιωματικός, ο Στάρος. Αυτός είναι ένας ευαίσθητος και μαλακός άνθρωπος ο οποίος αγαπάει πολύ τους στρατιώτες που έχει υπό τις διαταγές του και κάνει το παν για να μην χάσουν άδικα τη ζωή τους. Η ταινία προτάθηκε για 7 βραβεία Όσκαρ, καλύτερης ταινίας, καλύτερου σκηνοθέτη, καλύτερου σεναρίου, φωτογραφίας, μουσικής, μοντάζ και ήχου.

Η ταινία παρουσιάζει το φριχτό πρόσωπο του πολέμου κυρίως μέσω διαλόγων και μονολόγων χωρίς όμως να μπορεί να χαρακτηριστεί σκληρή ή ιδιαίτερα βίαιη ταινία. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε μία σκηνή όπου ένας Ιάπωνας στρατιώτης είχε χάσει τον φίλο του στη μάχη και είχε αγκαλιάσει το πτώμα του και έκλαιγε γοερά. Πολύ συναισθηματική σκηνή.

Είναι πολύ καλό ότι δεν παρουσιάζει η ταινία τους Ιάπωνες ως τέρατα αλλά ως ανθρώπους με συναισθήματα. Η λεπτή κόκκινη γραμμή είναι μία πολύ διαφορετική ταινία από τον Στρατιώτη Ράϊαν του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Θα έλεγα ότι ο στρατιώτης Ράϊαν είναι ένα πολύ πιο σκληρό και εν τέλει μακελάρικο φιλμ και όχι και τόσο αντιπολεμικό. Η λεπτή κόκκινη γραμμή αναφέρεται στα γεγονότα της ιστορικής μάχης του νησιού Γκουανταλκανάλ, που ήταν μία από τις σφοδρότερες συγκρούσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μεταξύ Ιαπώνων και Αμερικανών.

Τη μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Hans Zimmer και είναι πολύ όμορφη. Θυμίζει αρκετά παιδικές χορωδίες των Ρώσων. Ο παραπάνω συνθέτης μας έχει δώσει και την εξαιρετική μουσική του Σκοτεινού Ιππότη (The Dark Knight). Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι πολύ καλές και αποδίδουν όμορφα τα πλούσια συναισθήματα των σκηνών.

Εν κατακλείδι, η λεπτή κόκκινη γραμμή είναι μία όμορφη, καθαρά αντιπολεμική ταινία και τη συστήνω ανεπιφύλακτα αφού δεν είναι και ιδιαίτερα σκληρή.

The Karate Kid (2010)

Ένας συγκινητικός Jackie Chan

 

Είδος: Δραματική/Περιπέτεια

Πρωταγωνιστές: Jackie Chan, Jaden Smith
Σκηνοθεσία: Harald Zwart

Παραγωγή: Jerry Weintraub, Will Smith, Jada Pinkett Smith, James Lassiter, Ken Stovitz

Σενάριο: Robert Mark Kamen

Μουσική: James Horner

Διανομή: Columbia Pictures

Χώρα προέλευσης: Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Κίνα

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11/6/2010

Διάρκεια: 2 ώρες και 14 λεπτά

Μέσο διανομής: DVD, Blu-ray (BD)

Η ταινία The Karate Kid είναι μία διασκευή της εξαιρετικά επιτυχημένης σειράς ταινιών της δεκαετίας του 80’ “Karate Kid”. Αυτή τη φορά πρωταγωνιστές είναι ο σπουδαίος Jackie Chan και ο μικρός γιος του γνωστού Αφροαμερικανού ηθοποιού Will Smith, Jaden Smith.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω μερικά λόγια θαυμασμού για τον Jackie Chan. Πρόκειται για ένα απίστευτο όσο και πολύπλευρο ταλέντο. Έχει πρωταγωνιστήσει σαν ηθοποιός αλλά και σαν κασκαντέρ σε άπειρες ταινίες. Έχει γράψει πολλά σενάρια ταινιών. Έχει σκηνοθετήσει επίσης άπειρες ταινίες. Έχει φτιάξει χορογραφίες. Είναι πολύ καλός τραγουδιστής. Γνωρίζει άριστα τις Κινεζικές πολεμικές τέχνες.

Ο Τζάκι Τσαν είναι ένας άνθρωπος που θαύμαζα απεριόριστα μαζί με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ ως παιδί. Ήταν και παραμένουν μετά τόσα χρόνια και οι δύο οι ήρωές μου. Πρόκειται για πανέξυπνους, πολυτάλαντους, δυναμικότατους και άκρως αθλητικούς ανθρώπους που η επιτυχία τους σχεδόν δεν γνωρίζει όρια.

Το σενάριο της ταινίας έχει ως εξής: Ο Dre Parker μετακομίζει μαζί με τη μητέρα του από το Detroit των Η.Π.Α. στο Πεκίνο για επαγγελματικούς λόγους. Το παιδί έχει μεγάλες δυσκολίες στην προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον αφού όλα του φαίνονται ξένα και πρωτόγονα και δεν μιλάει λέξη Κινέζικα.

Ακόμα χειρότερα κάνει τα πράγματα μια συμμορία Κινεζόπουλων που ξέρουν Kung Fu και τρομοκρατούν τον Dre. Ο τελευταίος προσπαθεί με γενναιότητα και με τις μηδαμινές γνώσεις του των πολεμικών τεχνών να τους αντιμετωπίσει χωρίς επιτυχία όμως. Σε μία σκληρή αναμέτρηση μεταξύ της συμμορίας αυτής και του Dre, επεμβαίνει ηρωικά ο κύριος Χαν. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Jackie Chan. Ο Τζάκι παίζει τον ρόλο ενός επιστάτη – μάστορα που βοηθάει την μητέρα του Dre με το σπίτι.

Ο μικρός Dre εντυπωσιάζεται από την τρομερή τεχνική του κυρίου Χαν και του ζητάει να τον βοηθήσει με τα προβλήματά του μαθαίνοντάς τον κινέζικο Kung Fu. Αν και πολύ διστακτικός στην αρχή, ο κύριος Χαν δέχεται εν τέλει το ρόλο του εκπαιδευτή. Στόχος και των δύο είναι να συμμετάσχει ο Dre στο πρωτάθλημα πολεμικών τεχνών του Πεκίνου ώστε να αντιμετωπίσει εκεί τους εχθρούς του. Οι τελευταίοι θα λάβουν κι εκείνοι μέρος στο ίδιο αγώνισμα.

Τη μουσική της ταινίας έχει γράψει ο James Horner και είναι πολύ ατμοσφαιρική και ταιριαστή αν και όχι τόσο πρωτότυπη. Το soundtrack της ταινίας συμβάλλει πολύ στην έντονη συγκίνηση και τα συναισθήματα που γεννά η ταινία. Δεν σας κρύβω ότι δάκρυσα πολλές φορές μέχρι το τέλος του φιλμ και αυτό αναμφίβολα είναι επιτυχία για μια καλλιτεχνική δουλειά.

Η ταινία διαπραγματεύεται το πώς ξεπερνάει κάποιος τις δυσκολίες και τα διάφορα χτυπήματα που μας καταφέρνει η ζωή, καθώς και το πώς υπερνικάμε τους φόβους μας. Επίσης αποδίδεται φόρος τιμής στην πραγματική φιλία. Η βία του The Karate Kid είναι μάλλον ήπια και σε ανεκτά επίπεδα. Στον εν λόγω τίτλο υπάρχει και το ερωτικό στοιχείο αφού ο Dre ερωτεύεται (με παιδικό, πιο τρυφερό φυσικά τρόπο) μία μικρή κινεζούλα η οποία τον στηρίζει μέχρι τέλους.

Οι ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστών είναι πολύ καλές και ξεχωρίζει κατά την άποψή μου περισσότερο ο ίδιος ο Τζάκι Τσαν καθώς και η μικρή ηθοποιός WenWen Han στο ρόλο του κοριτσιού τού Dre, Meiying.

Ένα υπαρκτό πρόβλημα της ταινίας είναι ότι δεν αιχμαλωτίζει την προσοχή του θεατή από το πρώτο λεπτό αλλά αποκτά ενδιαφέρον αν κάνετε λίγη υπομονή στα πρώτα λεπτά.

Το TKK έχει πολλές ομοιότητες με το πρώτο Karate Kid του 1984 αλλά αυτό είναι απολύτως αναμενόμενο αφού αποτελεί διασκευή εκείνης της ταινίας. Επιπλέον, το σενάριο της ταινίας είναι προβλέψιμο σε αρκετά σημεία αλλά συγχρόνως απρόβλεπτο σε άλλα. Πάντως το τρομερό, εντελώς αθώο χαμόγελο του Τζάκι Τσαν που τον καθιέρωσε τόσα χρόνια, για μια ακόμα φορά θα μας κάνει και μας να χαμογελάσουμε.

Συμπερασματικά λοιπόν, αν σας άρεσε η κλασική πλέον σειρά ταινιών Karate Kid της δεκαετίας του 80’ μην χάσετε αυτή την όμορφη διασκευή. Ακόμα όμως και αν δεν γνωρίζετε τίποτα για εκείνες τις παλιές ταινίες το The Karate Kid του 2010 είναι μία ταινία που γεννά έντονα συναισθήματα και που έχει το δικό της πνεύμα. Μην τη χάσετε!